خمکاری یکی از فرآیندهای کلیدی در شکل‌دهی فلزات است که در آن تغییر فرم ظاهری فلزات تحت تأثیر نیرویی که به آن‌ها اعمال می‌شود، صورت می‌گیرد. این فرآیند به‌ویژه در صنایع مختلف مانند ساخت و ساز، خودروسازی و تولید انواع تجهیزات فلزی بسیار کاربردی است. در شرایطی که ضخامت ورق فلزی به اندازه کافی کم و قابلیت جابجایی آسان داشته باشد، امکان خم کردن ورق به‌صورت دستی و ایجاد زاویه‌های مورد نظر به سادگی فراهم می‌آید.
اگرچه در بسیاری از موارد برای دستیابی به دقت و کنترل بیشتر بر روی فرآیند خمکاری، از دستگاه پرس استفاده می‌شود، اما هزینه‌های بالا و نیاز به فضای خاص می‌تواند استفاده از این تجهیزات را محدود کند. با این حال، لازم به ذکر است که می‌توان این فرآیند را بدون نیاز به دستگاه پرس نیز به انجام رساند.
در این مقاله، قصد داریم که به‌طور کامل به نحوه خمکاری ورق‌های فلزی به روش دستی بپردازیم. این روش شامل استفاده از ابزارهایی نظیر چکش، انبرقفلی و گیره می‌باشد که می‌تواند به شما کمک کند در شرایطی که به تجهیزات پیشرفته دسترسی ندارید، خمکاری موثر و دقیقی انجام دهید. این روش به‌خصوص برای ورق‌های فلزی با ضخامت پایین تأثیرگذار است و می‌تواند در پروژه‌های مختلف به کار گرفته شود.
آموزش خمکاری ورق یکی از موضوعاتی است که در برخی موارد به‌صورت تخصصی و جامع به آن پرداخته نمی‌شود. با توجه به اهمیت این فرآیند و کاربردهای گسترده آن در صنایع مختلف، ما شما را به ادامه این مطلب دعوت می‌کنیم. از آنجا که درک نحوه اجرای صحیح خمکاری می‌تواند به بهبود کیفیت و کارایی کارهای صنعتی و هنری شما کمک کند، ما قصد داریم مراحل و نکات کلیدی این فرآیند را به‌طور دقیق و مرحله به مرحله برای شما توضیح دهیم.
روش های خم کردن ورق فلزی
خمکاری یکی از فرآیندهای حیاتی و اساسی در صنعت فلزکاری به شمار می‌آید. این فرآیند شامل تغییر شکل ورق‌های فلزی به صورت دائم از طریق وارد کردن فشار و تنش به آن‌هاست. بسته به عوامل مختلفی مانند ضخامت ورق، نوع فلز، زاویه خم، دقت مورد نیاز و تجهیزات در دسترس، روش‌های متنوعی برای خمکاری ورق‌های فلزی وجود دارد. در ادامه به تشریح چهار روش اصلی خمکاری می‌پردازیم که به‌طور گسترده‌ای در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.
1. خمکاری دستی
خمکاری دستی یکی از ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین روش‌هاست که عمدتاً برای ورق‌های نازک مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش برای زوایای کم طراحی شده و بیشتر در کارگاه‌های کوچک یا برای پروژه‌های خاص و منحصر به فرد به کار می‌رود. در این فرآیند، از ابزارهای خاصی همچون چکش، گیره، انبر خم و سنبه استفاده می‌شود.
دقت در عملیات خمکاری دستی به طور مستقیم به مهارت، تجربه و تکنیک‌های کاربر بستگی دارد. به همین دلیل، کارگران با تجربه معمولاً می‌توانند به نتایج جذاب‌تری در این روش دست یابند. از آنجا که این روش زمان‌بر است، معمولاً در مواردی که تعداد خم‌ها کم و شرایط پیچیده‌گی زیاد نیست، بهترین گزینه به شمار می‌رود.
2. خمکاری با دستگاه پرس
خمکاری با دستگاه پرس به ویژه برای ورق‌های ضخیم‌تر و مواردی که نیاز به زاویه‌های دقیق‌تری دارند، مناسب است. این فرآیند معمولاً با استفاده از پرس‌های مکانیکی، هیدرولیکی یا پنوماتیکی انجام می‌شود. دستگاه‌های پرس به صورت کاملاً اتوماتیک یا نیمه‌اتوماتیک عمل می‌کنند که باعث افزایش دقت و سرعت کار می‌شود.
دقت این روش به نوع دستگاه، سرعت عمل و تنظیمات مختلفی که بر روی دستگاه اعمال می‌شود، بستگی دارد. به طور کلی، پرس‌های هیدرولیکی دقت بالاتری دارند و می‌توانند فشار بیشتری وارد کنند که این موضوع برای خمکاری ورق‌های ضخیم‌تر بسیار حائز اهمیت است. بنابراین، در پروژه‌های صنعتی بزرگ، این روش به دلیل کارایی و دقت بالا به شدت توصیه می‌شود.
3. خمکاری با دستگاه خم‌کن
دستگاه‌های خم‌کن معمولاً برای ورق‌های بلند و اشکال پیچیده‌تر طراحی شده‌اند. این روش یکی از بهترین انتخاب‌ها برای صنایع نیازمند به تولید انبوه و اشکال متنوع است. دستگاه‌های خم‌کن می‌توانند به صورت دستی، برقی یا هیدرولیکی عمل نمایند.
این دستگاه‌ها طوری طراحی شده‌اند که می‌توانند دقت بالا و تسلط بر فرآیند خمکاری را برای کاربران فراهم کنند. اکثر این دستگاه‌ها مجهز به کنترل‌های پیشرفته هستند که باعث افزایش سرعت و دقت کار می‌شوند. این ویژگی‌ها به صنایع امکان می‌دهند تا اجزای پیچیده‌ای را با دقت و کیفیت بالا تولید کنند.
4. خمکاری حرارتی
در این روش، با استفاده از حرارت به عنوان یک عامل پیش‌برنده، فلز نرم‌تر شده و امکان خمکاری آن آسان‌تر می‌شود. این روش به‌ویژه برای خم کردن ورق‌های ضخیم و سخت که ممکن است در اثر فشار دچار ترک یا خردشدگی شوند، مناسب است.
متدهای مختلفی برای گرم کردن فلز وجود دارد، از جمله شعله ور کردن، گرم کردن با کوره و القای الکتریکی. حرارت با تغییر ساختار میکروسکوپی فلز باعث می‌شود که در حین خمکاری، سادگی انجام کار و کیفیت نهایی محصول بهبود یابد.
پارامترهای مهم در فرآیند خمکاری
شعاع داخلی خم (IR)
شعاع داخلی خم به فاصله بین محل خم و مرکز خم اشاره دارد. این پارامتر در کیفیت خمکاری گزینش شده و نشان‌دهنده دقت انجام کار است.
شعاع خم خارجی
شعاع خم خارجی، مجموع شعاع داخلی و ضخامت ورق را دربر می‌گیرد و به تعیین ابعاد نهایی قطعه کمک می‌کند.
ضخامت ورق (MT)
ضخامت ورق یکی دیگر از عوامل تأثیرگذار در فرآیند خمکاری است. هر چه ضخامت ورق بیشتر باشد، نیاز به دقت و قدرت بیشتری برای خمکاری دارد.
زاویه (B)
این پارامتر بیانگر زاویه مورد نظر برای خمکاری است و در محاسبات نهایی کیفیت خمکاری تاثیر به‌سزایی دارد.
عامل K
این عامل نمایانگر درصدی از ضخامت ورق است و معمولاً بین 0.25 تا 0.50 متغیر است. محاسبه صحیح این عامل به بهبود دقت خمکاری کمک می‌کند.
فرمول خمکاری
فرمول کلی برای محاسبه مقدار خم به‌صورت زیر است:
مقدار خم (BA)=(π180)×B×(IR+K×MT)
مثال کاربردی
به عنوان مثال، اگر بخواهید یک ورق فلزی را که در زاویه 90 درجه قرار دارد، خم کنید، باید مقدار خمی که باید وارد شود را با استفاده از فرمول فوق محاسبه کنید. فرض کنید IR برابر 0.020 و K برابر 0.33 باشد. نتیجه این محاسبه در نهایت مقدار خم را بر حسب اینچ خواهد داشت.
نکته مهم
در نهایت، توجه به محدوده شکنندگی مواد زمانی که در حال خمکاری هستید، بسیار حائز اهمیت است. اگر مقدار خمکاری از حد مجاز تجاوز کند، ممکن است فلز دچار ترک یا خردشدگی شود. بنابراین، تشخیص حداکثر مقدار خمکاری مجاز برای هر نوع فلز قبل از شروع فرایند، از جمله نکات ضروری است که باید مدنظر قرار گیرد تا مشکلات و خرابی‌های ناشی از خرد شدن فلز جلوگیری شود. به طور خلاصه، فهم و درک دقیق از فرآیند خمکاری و پارامترهای مربوطه می‌تواند به بهبود کیفیت و کارایی تولید در صنایع فلزی کمک شایانی کند.
آماده سازی وسایل مورد نیاز برای خم کردن ورق فلزی
برای اجرای فرآیند خمکاری دستی بر روی ورق‌های فلزی، مرحله ابتدایی شامل آماده‌سازی یک مجموعه کامل از ابزارهای تخصصی می‌باشد که نقش اساسی در دقت و موفقیت کار ایفا می‌کنند. این ابزارها باید با دقت انتخاب شوند تا امکان انجام خمکاری به طور مؤثر و بدون نقص فراهم گردد.
از جمله این ابزارها، چکش با سری پلاستیکی است که برای ایجاد فشار مناسب بر روی ورق فلزی و جلوگیری از آسیب به سطح آن استفاده می‌شود. استفاده از چکش مناسب تضمین می‌کند که خمکاری به صورت یکنواخت انجام شود و از ایجاد خط و خش خودداری گردد.
علاوه بر چکش، وجود خط‌کش یا متر برای اندازه‌گیری دقیق ابعاد ورق و زوایای خم بسیار ضروری است. این ابزار به کارشناسان و تکنسین‌ها این امکان را می‌دهد که با دقت بسیار بالا، محل خم را تعیین کرده و از ایجاد خطاهای اندازه‌گیری جلوگیری کنند.
نشانگر نیز به عنوان یک ابزار کلیدی در این فرآیند نقش دارد. با استفاده از نشانگر، می‌توان نقاط خاصی را روی ورق مشخص کرد که باید به آن‌ها توجه ویژه‌ای معطوف شود. این کار موجب می‌شود تا فرایند خمکاری با دقت بیشتری انجام گیرد.
زاویه‌سنج نیز از دیگر ابزار مهم در این فرایند است. این ابزار به تکنسین‌ها امکان می‌دهد تا زاویه دقیق خم را بررسی کنند و اطمینان حاصل کنند که ورق به درستی در زاویه مورد نظر خم شده است.
همچنین، ماشین‌حساب برای انجام محاسبات مربوط به فاکتورهای مختلف مانند مقدار کشیدگی یا تغییر شکل ورق فلزی مورد نیاز است. این محاسبات به تحلیل و برنامه‌ریزی دقیق‌تر فرآیند کمک می‌کند.
در نهایت، استفاده از یک قطعه چوب یا فلز برای پشتیبانی از ورق فلزی در حین کار، می‌تواند به ثبات و ایمنی بیشتر در انجام خمکاری کمک کند. این وسیله به ایجاد یک پایه محکم کمک می‌کند و از جابجایی ناخواسته ورق در حین عملیات جلوگیری می‌نماید.
آماده‌سازی کامل و دقیق تمامی این تجهیزات پیش از آغاز فرآیند خمکاری، نه تنها اهمیت بالایی دارد، بلکه به عنوان یک عامل کلیدی در تضمین دقت و کیفیت نتایج نهایی شناخته می‌شود. با توجه به این موارد، می‌توان از بروز مشکلات و نواقص در مراحل ثانویه فرآیند جلوگیری کرد و به نتایجی مطلوب دست یافت.
تأثیر اندازه‌گیری ضخامت ورق فلزی بر فرآیند خمکاری
اندازه‌گیری ضخامت ورق فلزی یک مرحله کلیدی و حیاتی در فرآیند خمکاری به شمار می‌آید. زیرا ضخامت ورق مستقیماً بر میزان خم شدن آن تأثیرگذار است. در این مرحله، برای دستیابی به دقت بالا در اندازه‌گیری ضخامت ورق، ابزارهایی نظیر خط‌کش یا متر مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده صحیح از این ابزارها می‌تواند به جلوگیری از بروز خطا و اطمینان از نتایج مطلوب کمک کند.
الزامات تجهیزات در خمکاری ورق‌های با ضخامت بیشتر
در مواردی که با ورق‌های فلزی با ضخامت بیشتر سروکار داریم—که معمولاً در پروژه‌های صنعتی با مقیاس بزرگتر رایج است—به کارگیری تجهیزات تخصصی و گران‌قیمت نظیر پرس‌های هیدرولیک یا مشعل‌های حرارتی الزامی خواهد بود. این دستگاه‌ها قادرند تحت فشارهای بالا، شکل‌دهی دقیقی به ورق‌ها انجام دهند و در نتیجه به دستیابی به کیفیت بهتر و دقت بالاتر در فرآیند خمکاری کمک کنند. با این حال، استفاده از این تجهیزات می‌تواند به‌طور محسوسی بر هزینه‌های عملیاتی تأثیر بگذارد و نیاز به برنامه‌ریزی مالی دقیق دارد.
تغییرات فیزیکی در فرآیند خمکاری
در حین فرآیند خمکاری، تغییر شکل ورق در ناحیه‌ای خاص که در آن خم شدگی صورت می‌گیرد، باعث فشردگی مواد در ناحیه داخلی و کشیدگی در ناحیه خارجی می‌گردد. این تغییرات فیزیکی نه تنها بر شکل نهایی ورق تأثیر می‌گذارد، بلکه منجر به افزایش ابعاد ظاهری بیرونی ورق فلزی نیز می‌شود. به‌واسطه این فرآیند، امکان خم کردن ورق‌های فلزی در زوایای متنوعی از 1 تا 180 درجه فراهم می‌شود، که این توانایی برای طراحان و مهندسان در ایجاد اشکال پیچیده و متنوع بسیار حائز اهمیت است.
محاسبات مرتبط با کشیدگی و زاویه خم
برای محاسبه دقیق مقدار کشیدگی که در ناحیه خارجی ورق و در خارج از نقطه زاویه خم ایجاد می‌شود، لازم است تا زاویه خم با دقت شناسایی و تعیین گردد. این اطلاعات پایه‌گذار تمامی محاسبات دقیق و برنامه‌ریزی‌های لازم برای مراحل بعدی در فرآیند خمکاری خواهند بود. در واقع، هر گونه خطا در تعیین این زاویه می‌تواند منجر به تحریف شکل نهایی و کاهش کیفیت محصول شود. بنابراین، توجه دقیق به جزئیات و استفاده از روش‌های استاندارد برای انجام این محاسبات الزامی است.
با در نظر گرفتن تمامی این عوامل، می‌توان گفت که فرآیند خمکاری یک هنر و علم است که نیازمند دقت، تجربه و استفاده از ابزارها و تجهیزات مناسب است تا نتایج مطلوبی به دست آید.
علامت گذاری خطوط خم
پس از انجام محاسبات لازم و تعیین مقدار خم مورد نیاز با استفاده از زاویه‌سنج و نشانگر (مداد)، مرحله بعدی شامل ترسیم یک خط مرجع مشخص در طول ناحیه‌ای است که قصد دارید ورق فلز را خم کنید. این خط باید به‌گونه‌ای طراحی شود که دقت لازم را در اجرای فرآیند خمکاری تأمین نماید و به عنوان یک راهنما عمل کند. وجود یک خط مرجع همواره اهمیت زیادی دارد و به شما کمک می‌کند تا پروژه را با تسلط بیشتری پیش ببرید.
ترسیم خط خم دوم با توجه به مقدار خم
پس از ترسیم خط مرجع، با اتکاء به مقدار خم به‌دست‌آمده، می‌توانید خط خم دوم را نیز رسم کنید. این مرحله نیازمند دقت بالا و توجه به جزئیات است، زیرا خط خم دوم باید به‌گونه‌ای باشد که با خط مرجع هم‌راستا باشد. در این مرحله، فاصله بین خطوط خم، که به‌عنوان شعاع خم نیز شناخته می‌شود، باید به‌دقت محاسبه و مورد توجه قرار گیرد. این محاسبات به شما این امکان را می‌دهد که خم‌ها را به شکلی دقیق و مطلوب ایجاد کنید.
اهمیت شعاع خم و تأثیر آن بر طراحی نهایی
لازم به ذکر است که فرآیند خمکاری ورق فلزی به‌طور طبیعی موجب ایجاد فاصله فیزیکی بین این خطوط خم خواهد شد. این تغییرات نه تنها بر شکل نهایی ورق تأثیرگذار است، بلکه می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر کیفیت و عملکرد محصول نهایی نیز تأثیر بگذارد. بنابراین، لازم است که این تغییرات با دقت مورد بررسی قرار گیرند و در طراحی نهایی لحاظ گردند. با رعایت این نکات، می‌توانید از یک فرآیند خمکاری موفق و با کیفیت برخوردار شوید که امکان دستیابی به نتایج دقیق و مطلوب را فراهم می‌آورد.
برش ورق فلزی
قبل از آغاز فرآیند برش بر روی ورق فلزی، یکی از اقدامات حیاتی و اساسی این است که مقداری زمان صرف کرده و لبه‌ها و سطوح ناهموار ورق را با استفاده از ابزارهای مناسب و استاندارد صاف و هموار نمایید. وجود لکه‌ها و ناهمواری‌ها در سطح ورق فلزی می‌تواند به بروز ترک‌های ساختاری منجر شود که این ترک‌ها نه تنها از استحکام ورق می‌کاهند بلکه می‌توانند باعث شکنندگی و آسیب‌پذیری بیشتر فلز در مراحل بعدی فرآوری نیز گردند.
به همین دلیل، توصیه می‌شود که به میزان یک اینچ از لبه‌های ورق فلزی خود را برش دهید تا از هر گونه مشکل احتمالی در طول فرآیند برش جلوگیری شود. این اقدام نه تنها به حفظ سلامت ساختاری ورق کمک می‌کند، بلکه کیفیت نهایی کار را نیز بهبود می‌بخشد.
علاوه بر این، در هر یک از مراحل فرآیند برش، باید به وزن ورق فولادی نیز توجه ویژه‌ای داشته باشید. وزن ورق می‌تواند بر روی ابزار مورد نیاز برای برش و همچنین روش‌های حمل و نقل و نگهداری آن تأثیر بگذارد. لذا، دقت در ارزیابی وزن و سایر ویژگی‌های فیزیکی ورق، امری ضروری برای حصول نتایج مطلوب در عملیات برش می‌باشد. با رعایت این اصول، می‌توانید از مشکلات آینده جلوگیری کرده و کیفیت کار خود را بهبود ببخشید.
قرار دادن ورق های فلزی بین گیره
برای انجام فرآیند خمکاری ورق فلزی با دقت و کیفیت بالا، لازم است که از یک قطعه چوب یا فلز با لبه‌های زاویه‌دار استفاده کنید. این قطعه باید به‌گونه‌ای طراحی شده باشد که با زاویه خم مورد نظر شما مطابقت داشته باشد. به منظور آغاز کار، این قطعه را بر روی گیره قرار دهید به طوری که قسمت برآمده آن به سمت خارج باشد. این روش به شما این امکان را می‌دهد که ورق فلزی به آسانی و با دقت به مقدار خمیدگی مطلوب برسد.
از نکات حیاتی که باید در نظر داشته باشید این است که این قطعه باید به‌طور ثابت و محکم بر روی گیره نصب شود. در صورت حرکت یا تکان خوردن این قطعه، دقت زاویه خم ورق فلزی آسیب دیده و ممکن است به نتایج مطلوب دست نیابید. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که ورق فلزی را بین قطعه چوبی یا فلزی و گیره قرار داده و آن را به‌درستی محکم نمایید. در این مرحله، حفظ تراز خط خم مطابق با زاویه تعیین‌شده توسط قطعه استفاده‌شده، اهمیت زیادی دارد و باید با دقت انجام شود.
در مواردی که ورق‌های فلزی با طول زیاد دارید، ممکن است بخش قابل توجهی از ورق در بیرون از گیره قرار بگیرد. برای ایجاد زاویه خم مناسب در این موقعیت، نیاز است که این قسمت به‌وسیله یکی از همکاران به‌صورت دستی ثابت نگه داشته شود تا از تغییرات ناخواسته جلوگیری گردد.
همچنین، برای حفاظت از دستان خود در هنگام انجام این عملیات، همواره توصیه می‌شود که از دستکش‌های مناسب استفاده کنید. این اقدام نه‌تنها خطر بریدگی و آسیب به دستان را کاهش می‌دهد بلکه اطمینان می‌یابد که شما بتوانید با تمرکز بیشتری بر روی کار خود تمرکز کنید. رعایت این نکات می‌تواند بهبود قابل ملاحظه‌ای در دقت و کیفیت فرآیند خمکاری ورق فلزی به همراه داشته باشد و از بروز مشکلات احتمالی در آینده جلوگیری کند.
خم کردن ورق فلزی با چکش
برای انجام خمکاری ورق‌های فلزی با دقت و کیفیت بالا، توصیه می‌شود که از چکش‌های پلاستیکی استفاده کنید. این نوع چکش‌ها به‌خاطر ویژگی‌های خاص خود، از ایجاد آسیب‌دیدگی یا فرورفتگی در سطح ورق جلوگیری می‌کنند. هنگام خمکاری، باید توجه داشته باشید که ضربات چکش باید به آرامی و بسیار کنترل‌شده به ورق فلزی وارد شوند. این امر به این دلیل اهمیت دارد که هرگونه ضربه ناگهانی یا قوی می‌تواند به سطح ورق آسیب برساند و نتیجه نهایی را تحت تأثیر قرار دهد.
مهم است که چکش را به‌صورت یکنواخت و در الگوی منظم به کار ببرید. با این کار، می‌توانید ورق را به آرامی و به تدریج به سمت قطعه چوبی یا فلزی که به‌عنوان مرجع خمکاری در نظر گرفته‌اید، خم کنید. این اقدام نه‌تنها به حفظ یکپارچگی سطح ورق کمک می‌کند، بلکه موجب می‌شود که زاویه خم به‌دست آمده دقیق‌تر و حرفه‌ای‌تر باشد.
فرایند خمکاری نیازمند دقت و صبر است. باید با احتیاط عمل کنید و هر بار ضربات را به‌طور یکنواخت وارد کنید تا از ایجاد هرگونه آسیب در سطح ورق جلوگیری گردد. افزایش دقت در این مرحله موجب می‌شود تا به یک خمکاری مؤثر و باکیفیت دست یابید که به‌خصوص در پروژه‌های حساس و دقیق، اهمیت مضاعفی پیدا می‌کند.
در نهایت، برای حصول نتیجه مطلوب، به کار با ابزار و تجهیزات صحیح اهمیت دهید و برای حفظ ایمنی، از دستکش‌های محافظ استفاده کنید تا دستانتان در حین کار در امان باشد. با رعایت این نکات، می‌توانید فرآیند خمکاری را با خیال راحت‌تر و به‌طور مؤثرتری انجام دهید.
عیب یابی فرآیند خم شدن
در محاسبه مقدار خم در ورق‌های فلزی، توجه به ضخامت ورق از اهمیت بالایی برخوردار است. برای حصول یک نتیجه دقیق و صحیح در اندازه‌گیری خم، ضروری است که ضخامت ورق به‌صورت اعشاری به فرمول مربوطه وارد گردد. این امر به این دلیل است که دقت در وارد کردن مقادیر، به‌ویژه در جنبه‌های مهندسی و تولید، تأثیر مستقیم بر کیفیت و استاندارد نهایی محصول خواهد داشت.
بررسی مجدد زاویه خم
جهت دستیابی به دقت بالاتر در فرآیند خمکاری ورق‌های فلزی با زوایای غیر قائمه (کمتر یا بیشتر از 90 درجه)، محاسبه زاویه مکمل الزامی است. این محاسبه، زاویه دقیق مورد نیاز برای تنظیم دستگاه خمکاری را مشخص می‌نماید. علاوه بر زاویه، تعیین شعاع خم نیز از جمله پارامترهای کلیدی در این فرایند بوده و نقش بسزایی در کیفیت نهایی محصول دارد.
در فرآیند خمکاری ورق‌های فلزی، تعیین زاویه دقیق خم از اهمیت بالایی برخوردار است. برای زوایای کمتر از 90 درجه، محاسبه زاویه مکمل (تفاضل زاویه مورد نظر از 180 درجه) الزامی است. به عنوان مثال، برای خمکاری با زاویه 45 درجه، زاویه 135 درجه به عنوان ورودی دستگاه خمکاری در نظر گرفته می‌شود.
اعمال نیروی خمکاری به ورق فلزی مستلزم استفاده از تجهیزات مناسب و ثابت‌سازی دقیق قطعه کار بر روی گیره‌ها است. نیروی اعمال شده باید به اندازه‌ای باشد که باعث ایجاد تغییر شکل پلاستیک در ورق و شکل‌گیری خم مورد نظر گردد.
جهت تسهیل فرآیند خمکاری ورق‌های با ضخامت بالا، می‌توان از پیش گرمایش موضعی در ناحیه خم استفاده نمود. این کار با استفاده از دستگاه‌های حرارتی یا مشعل و با کنترل دقیق دما انجام می‌شود. توجه به نقطه ذوب فلز و جلوگیری از ایجاد سوختگی در ورق از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
